HD142250

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD142250
Каталоган код HR 5910, GSC 06787-02378, HD 142250, SAO 183907, HIP 77900, 2MASS J15543010-2720190, CEL 4402, GC 21352, GCRV 65776, HIC 77900, PPM 264837, ROT 2242, TD1 18646, UBV 13491, YZ 117 9977, uvby98 100142250, TYC 6787-2378-1, Gaia DR2 6233740654686482560, Gaia DR1 6233740650383866240, WEB 13171, Gaia DR3 6233740654686482560, TIC 24133681, UBV M 21014, Renson 40360
Седарчийн гулам Скорпион[d]
Тело-спутник HIP 77900 b[d]
Дуьненна генахь 148,962 ± 1,2515 парсек[1]
Скорость вращения звезды 15 km/s[2]
Параллакс 6,7131 ± 0,0564 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −25,183 ± 0,037 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −13,181 ± 0,064 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −1,3 ± 2,6 km/s[3]
Спектран класс B7V[4][5][…]
Гуш болу седин барам 6,1[6]
Абсолютная звёздная величина −0,1
Металличность −0,1[7]
Радиус 2,58 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 15ч 54м 30,1089445104с[1]
ОхьатаӀар −27° 20′ 19,085903″[1]
Эффективная температура 13 700 K[8]

BD+11 1075 — бу спектран классан B7V[4][5][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,1[6] гергга бу, лаьтта Скорпион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[9]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[10][11].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[12][13][14][15].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — Vol. 573, Iss. 1. — P. 359–365. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982. — Т. 3. — С. 0.
  5. ↑ 1 2 Buscombe W. Line strengths for southerns OB stars. II. Observations with moderate dispersion (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1969. — Vol. 144. — P. 31–39. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/144.1.31
  6. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  7. ↑ Bochanski J. J., Faherty J. K., Gagné J., Nelson O., Coker K., Smithka I., Desir D., Vasquez C. Fundamental Properties of Co-moving Stars Observed by Gaia (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2018. — Vol. 155, Iss. 4. — P. 149. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AAAEBE — arXiv:1801.00537
  8. ↑ Aller K. M., Kraus A. L., Liu M. C., Burgett W. S., Hodapp K. W., Kaiser N., Price P. A. A Pan-STARRS + UKIDSS search for young, wide planetary-mass companions in Upper Scorpius (инг.) // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2013. — Vol. 773, Iss. 1. — P. 63. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/773/1/63 — arXiv:1307.0506
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD142250&oldid=9003703»