HD11948

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD11948
Каталоган код HD 11948, GSC 03688-01395, NGC 744 1, HIP 9244, 2MASS J01585120+5534541, SAO 22809, AG+55 200, BD+54 429, HIC 9244, PPM 26980, TYC 3688-1395-1, UBV M 30378, uvby98 207440001, YZ 55 917, Gaia DR1 504524619942755328, Gaia DR2 504524624241876096
Седарчийн гулам Персей[d]
Дуьненна генахь 180,6163 ± 1,3995 парсек[1]
Параллакс 5,5366 ± 0,0429 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −8,748 ± 0,112 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 40,427 ± 0,071 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 32 ± 2,5 km/s[2]
Спектран класс F0p[3]
Гуш болу седин барам 7,85[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 1ч 58м 51,2034881673с[1]
ОхьатаӀар +55° 34′ 54,143329063″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан F0p[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 7,85[4] гергга бу, лаьтта Персей[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Fehrenbach C., Duflot M., Mannone C., Burnage R., Genty V. Mesures de vitesses radiales. VIII. Accompagnement au sol du programme d'observation du satellite Hipparcos Radial velocities. VIII. Ground based measurements for Hipparcos (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1997. — Vol. 124. — P. 255–257. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  3. ↑ 1 2 Hoag A. A., Applequist N. L. Distance moduli of open clusters (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1965. — Vol. 12. — P. 215–237. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190125
  4. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD11948&oldid=9003001»