HD117057

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD117057
Каталоган код 2MASS J13290384-5856321, GSC 08674-01710, HD 117057, SAO 240879, HIP 65776, CEL 4261, CPC 20 4198, HIC 65776, PPM 341949, TD1 16854, TYC 8674-1710-1, V968 Cen, uvby98 100117057, UCAC2 6123995, Gaia DR1 5870243171394501504, Gaia DR2 5870243175772607104, UBV M 19402, Renson 33780, TIC 289617021, Gaia DR3 5870243175772607104
Седарчийн гулам Центавр[d]
Дуьненна генахь 445,236 ± 5,9867 парсек[1]
Параллакс 2,246 ± 0,0302 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,2 ± 0,025 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −17,204 ± 0,021 шарахь миллиарксекунд[1]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][2]
Спектран класс ApSi[3]
Гуш болу седин барам 8,17[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 13ч 29м 3,8519762с[1]
ОхьатаӀар −58° 56′ 32,175471″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан ApSi[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,17[4] гергга бу, лаьтта Центавр[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Alfonso-Garzón J., Domingo A., Mas-Hesse J. M., Giménez A. The first INTEGRAL-OMC catalogue of optically variable sources (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 548. — P. 79–79. — 13 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201220095 — arXiv:1210.0821
  3. ↑ 1 2 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 (инг.) — 1975. — Vol. 1.
  4. ↑ 1 2 Loden L. O. Photometric standard sequences in the Crux region with short discussion of the absorption conditions in the regions — 1967. — Т. 4. — С. 375–389.
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD117057&oldid=9002921»