Чулацаман тӀегӀо

HD117044

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD117044
Каталоган код HD 117044, 2MASS J13273003+1354494, GSC 00898-00036, HIP 65644, SAO 100573, AG+14 1377, BD+14 2617, HIC 65644, PPM 129831, TYC 898-36-1, UBV M 19401, uvby98 100117044, YZ 14 4849, SBC9 3069, Gaia DR1 3740193242323578624, Gaia DR2 3740193246619370368
Седарчийн гулам Дева[d]
Дуьненна генахь 152,973 ± 1,6264 парсек[1]
Параллакс 6,5371 ± 0,0695 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −15,83 ± 0,068 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −27,895 ± 0,136 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −12,078 ± 1,735 km/s[2]
Спектран класс F0II[3]
Гуш болу седин барам 8,19[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 13ч 27м 30,0233005383с[1]
ОхьатаӀар +13° 54′ 49,509367048″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан F0II[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,19[4] гергга бу, лаьтта Дева[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Halbwachs J.-L., Mayor M., Udry S. Double stars with wide separations in the AGK3 - I. Components that are themselves spectroscopic binaries (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2012. — Vol. 422. — P. 14–24. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1111/J.1365-2966.2012.20308.X
  3. 1 2 Blaauw A., Tolbert C. R., West R. M., Bartaya R. A. Space distribution and kinematics of intermediate population 2 stars. Part I photometry and spectroscopy in selected McCormick proper motion fields (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1976. — Vol. 23. — P. 393–411. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]