HD113001

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD113001
Каталоган код HD 113001, HIP 63481, GSC 02534-00255, SAO 63291, ADS 8734 AB, 2MASS J13002618+3545206, AG+36 1169, BD+36 2328, CCDM J13004+3545AB, GCRV 63752, HIC 63481, IDS 12557+3618 AB, NSV 6054, PPM 76861, TD1 16597, UBV 11737, uvby98 100113001, WDS J13004+3545AB
Седарчийн гулам Гончие Псы[d]
Параллакс 4,17 ± 2,2 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −55,74 ± 2,83 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 14,59 ± 1,42 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −9 km/s[2]
Спектран класс A4V[3]
Гуш болу седин барам 9,55 ± 0,02[3]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 13ч 00м 26,19112с[1]
ОхьатаӀар +35° 45′ 20,2091″[1]
Эффективная температура 40 738 K[4]
Поверхностная гравитация 500 000 сантиметр на секунду в квадрате[4]

BD+11 1075 — бу спектран классан A4V[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,55 ± 0,02[3] гергга бу, лаьтта Гончие Псы[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  2. ↑ Sturch C., Wallerstein G. An upper limit to the mass of the O-type subdwarf ADS 8734B (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1962. — Vol. 74. — P. 325–327. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/127819
  3. ↑ 1 2 3 4 Yoss K. M., Griffin R. F. Radial Velocities and DDO, BV Photometry of Henry Draper G5-M Stars Near the North Galactic Pole (инг.) // Journal of Astrophysics and Astronomy — Assoc for Development through Science and Education, Romania, Springer Science+Business Media, 1997. — Vol. 18, Iss. 2-3. — P. 161–227. — ISSN 0250-6335; 0973-7758 — doi:10.1007/BF02714877
  4. ↑ 1 2 Kilkenny D., Heber U., Drilling J. S. A catalogue of spectroscopically identified hot subdwarf stars — 1988. — Т. 12. — С. 1–80.
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD113001&oldid=9002796»