GSC8911-3408

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC8911-3408
Каталоган код 2MASS J07580250-6048468, NGC 2516c, GSC 08911-03408, JP11 4054, V391 Car, uvby98 225160127 V, TYC 8911-3408-1, [PMD2006] 192, Gaia DR2 5290721108139876864, UBV M 33322, Renson 18140, TIC 372913381, Gaia DR3 5290721108139876864
Седарчийн гулам Киль[d]
Дуьненна генахь 412,609 ± 3,2346 парсек[1]
Параллакс 2,4236 ± 0,019 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 13,21 ± 0,021 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −4,16 ± 0,025 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 26,000157 ± 0,788708 km/s[2]
Спектран класс A0pEuCrSr[3]
Гуш болу седин барам 8,96[4]
Металличность −2,368[2]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 7ч 58м 2,5012020672с[1]
ОхьатаӀар −60° 48′ 46,81206″[1]
Эффективная температура 7333 K[2]
Поверхностная гравитация 3416 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0pEuCrSr[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 8,96[4] гергга бу, лаьтта Киль[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 4 Buder S., Sharma S., Kos J., Amarsi A. M., Nordlander T., Lind K., Asplund M., Martell S. L., Casey A. R., Bland-Hawthorn J. et al. The GALAH+ survey: Third data release (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2021. — Vol. 506, Iss. 1. — P. 150—201. — 52 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STAB1242 — arXiv:2011.02505
  3. ↑ 1 2 Hartoog M. R. The frequency of peculiar A and metallic-line stars in open clusters (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1976. — Vol. 205. — P. 807–822. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/154337
  4. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC8911-3408&oldid=9002331»