Чулацаман тӀегӀо

GSC842-1135

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC842-1135
Каталоган код GSC 00842-01135, HIP 52123, SAO 99230, 2MASS J10385522+1003484, GSC2 N2031222249, AG+10 1340, BD+10 2179, GCRV 61486, HIC 52123, NSV 4917, PPM 127589, TD1 31017, TYC 842-1135-1, UBV 9775, UBV M 418, DN Leo, YZ 10 4078, uvby98 001002179 V, PLX 2490.01, Gaia DR2 3869993888517231872
Седарчийн гулам Лев[d]
Параллакс 0,4883 ± 0,1127 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −4,812 ± 0,153 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −10,423 ± 0,164 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 155 ± 1 km/s[2]
Спектран класс Bp[3]
Гуш болу седин барам 9,93[3]
Металличность 1,4[4]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 10ч 38м 55,2344094277с[1]
ОхьатаӀар +10° 03′ 48,485524647″[1]
Эффективная температура 15 750 K[4]
Поверхностная гравитация 600 сантиметр на секунду в квадрате[4], 630 сантиметр на секунду в квадрате[4]

BD+11 1075 — бу спектран классан Bp[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,93[3] гергга бу, лаьтта Лев[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[бӀаьра нисйан | нисйан]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Kupfer T., Przybilla N., Heber U., Jeffery C. S., Behara N. T., Butler K. Quantitative spectroscopy of extreme helium stars Model atmospheres and a non-LTE abundance analysis of BD+10°2179 (инг.) // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2017. — Vol. 471, Iss. 1. — P. 877–890. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STX1541 — arXiv:1706.05389
  3. ↑ 1 2 3 4 SIMBAD Astronomical Database
  4. ↑ 1 2 3 4 Hunger K., Klinglesmith D. The atmosphere of the He-carbon star BD +10 2179 (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1969. — Vol. 157. — P. 721–735. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/150109
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[бӀаьра нисйан | нисйан]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[бӀаьра нисйан | нисйан]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC842-1135&oldid=9002304»