GSC813-2294

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC813-2294
Каталоган код GSC 00813-02294, 2MASS J08510351+1145027, NGC 2682 55, CSI+11-08483 5, GCRV 60195, TYC 813-2294-1, UBV M 33732, uvby98 226820055, WDS J08511+1145A, UCAC2 35931662, PM2000 912886, Gaia DR2 604911135364519808
Седарчийн гулам Рак[d]
Дуьненна генахь 1164,4155 ± 107,1132 парсек[1]
Параллакс 0,8588 ± 0,079 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −3,008 ± 0,152 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −11,723 ± 0,155 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 31,29 ± 0,35 km/s[2]
Спектран класс B9V[3]
Гуш болу седин барам 11,295 ± 0,074[4]
Металличность 0,28[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 8ч 51м 3,5151854004с[1]
ОхьатаӀар +11° 45′ 2,820816207″[1]
Эффективная температура 7648 K[5]
Поверхностная гравитация 9100 сантиметр на секунду в квадрате[5]

BD+11 1075 — бу спектран классан B9V[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 11,295 ± 0,074[4] гергга бу, лаьтта Рак[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Geller A. M., Latham D. W., Mathieu R. D. Stellar radial velocities in the old open cluster M67 (NGC 2682). I. Memberships, binaries, and kinematics (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — Vol. 150, Iss. 3. — P. 97. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/150/3/97 — arXiv:1507.01949
  3. ↑ 1 2 Allen L. E., Strom K. M. Moderate-resolution spectral standards from lambda-5600 to lambda-9000 Angstroms (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1995. — Vol. 109. — P. 1379–1390. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/117370
  4. ↑ 1 2 Ducourant C., Campion J. F. L., Rapaport M., Camargo J. I. B., Périe J. P., Teixeira R., Daigne G., Triaud A., Réquième Y., Fresneau A. et al. The PM2000 Bordeaux proper motion catalogue (+11° ≤ δ ≤ +18°) (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2006. — Vol. 448, Iss. 3. — P. 1235–1245. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20053220
  5. ↑ 1 2 3 Koleva M., Vazdekis A. Stellar population models in the UV. I. Characterisation of the New Generation Stellar Library (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — Vol. 538. — P. A143. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201118065 — arXiv:1111.5449
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC813-2294&oldid=9002279»