GSC742-2169

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC742-2169
Каталоган код 2MASS J06082412+1356478, NGC 2169 12, GSC 00742-02169, CSI+13-06056 1, UBV M 31615, V1356 Ori, uvby98 221690012 V, IDS 06028+1359 L, TYC 742-2169-1, CCDM J06084+1358L, WDS J06085+1358J, UCAC2 36605041, PM2000 399150, Gaia DR1 3345191009987572608, Gaia DR2 3345191014284099200
Седарчийн гулам Орион[d]
Компаньон HD 41943A[d][1], HD 41943B[d][1]
Дуьненна генахь 934,0557 ± 57,4951 парсек[2]
Параллакс 1,0706 ± 0,0659 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар −1,703 ± 0,096 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар −1,257 ± 0,108 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость 24 ± 7 km/s[3], 22 ± 5 km/s[4], −66 ± 5 km/s[4]
Спектран класс A0V[5]
Гуш болу седин барам 10,855 ± 0,037[6]
Металличность 0,74[7]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 6ч 08м 24,1250668905с[2]
ОхьатаӀар +13° 56′ 47,875162985″[2]
Эффективная температура 13 800 K[7]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0V[5] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 10,855 ± 0,037[6] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  2. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ Van Rensbergen W., Hammerschlag-Hensberge G., Van Den Heuvel E. P. J. Spectroscopic studies of open clusters - A search for Ap stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1978. — Vol. 64. — P. 131–137. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. ↑ 1 2 Perry C. L., Lee P. D., Barnes J. V. A photometric and spectroscopic study of the open cluster NGC 2169 (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1978. — Vol. 90. — P. 73–80. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/130281
  5. ↑ 1 2 Hoag A. A., Applequist N. L. Distance moduli of open clusters (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1965. — Vol. 12. — P. 215–237. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190125
  6. ↑ 1 2 Krone-Martins A., Soubiran C., Ducourant C., Campion J. F. L., Teixeira R. Kinematic parameters and membership probabilities of open clusters in the Bordeaux PM2000 catalogue (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2010. — Vol. 516. — P. 3–3. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200913881 — arXiv:1006.0096
  7. ↑ 1 2 Bailey J. D., Landstreet J. D., Bagnulo S., Landstreet J. Discovery of secular variations in the atmospheric abundances of magnetic Ap stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — Vol. 561. — P. 147–147. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322853 — arXiv:1312.0511
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC742-2169&oldid=9002256»