GSC668-1204
| GSC668-1204 | |
|---|---|
| Каталоган код | HIP 20547, GSC 00668-01204, 2MASS J04240968+0833172, HIC 20547, HZ 12, uvby98 620004012, Renson 7130, TYC 668-1204-1, Gaia DR1 3299455105841141888, Gaia DR2 3299455110137611776 |
| Седарчийн гулам | Телец[d] |
| Дуьненна генахь | 497,8096 ± 14,745 парсек[1] |
| Параллакс | 2,0088 ± 0,0595 ларин миллисекунд[1] |
| Шен леларан охьатаӀар | −18,973 ± 0,068 шарахь миллиарксекунд[1] |
| Шен леларехь нисса хьалабалар | 16,518 ± 0,093 шарахь миллиарксекунд[1] |
| Спектран класс | B4pk[2] |
| Гуш болу седин барам | 12,62[3] |
| Мур | J2000.0[d] |
| Нийсса хьалабалар | 4ч 24м 9,6857364245с[1] |
| ОхьатаӀар | +8° 33′ 17,132803395″[1] |
BD+11 1075 — бу спектран классан B4pk[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 12,62[3] гергга бу, лаьтта Телец[d] седарчийн гуламехь.
Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[4]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[5][6].
Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[7][8][9][10].
Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]
- ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ 1 2 Greenstein J. L. The nature of the faint blue stars (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1966. — Vol. 144. — P. 496–515. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/148633
- ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]
- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)
Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]
|
ХӀара астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана. |