GSC3020-1227

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC3020-1227
Каталоган код HIP 61480, GSC 03020-01227, 2MASS J12355115+4222397, CSI+42-12334, GCRV 63400, HIC 61480, TYC 3020-1227-1, UBV 11315, UBV M 43456, uvby98 620004065, uvby98 620017177, WEB 10942, Gaia DR2 1534536701840624768
Седарчийн гулам Гончие Псы[d]
Дуьненна генахь 312,4707 ± 5,2627 парсек[1]
Параллакс 3,2003 ± 0,0539 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −14,441 ± 0,067 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 4,733 ± 0,063 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 75 km/s[2]
Спектран класс sdB[3][4][…]
Гуш болу седин барам 12,046[3]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 12ч 35м 51,1438949947с[1]
ОхьатаӀар +42° 22′ 39,719314185″[1]
Эффективная температура 26 590 K[3]
Поверхностная гравитация 301 000 сантиметр на секунду в квадрате[3]

BD+11 1075 — бу спектран классан sdB[3][4][…] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 12,046[3] гергга бу, лаьтта Гончие Псы[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Brown W. R., Beers T. C., Wilhelm R., Prieto C. A., Kenyon S. J., Kurtz M. J. The Century Survey Galactic Halo Project. III. A complete 4300{deg}^2^ survey of blue horizontal branch stars in the metal-weak thick disk and inner halo (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2008. — Vol. 135, Iss. 2. — P. 564–574. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/135/2/564 — arXiv:0711.2886
  3. ↑ 1 2 3 4 5 6 Luo Y.-P., Nemeth P., Liu C., Deng L.-C., Han Z.-W. Hot subdwarf stars observed in LAMOST DR1--Atmospheric parameters from single-lined spectra (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2016. — Vol. 818. — P. 202. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.3847/0004-637X/818/2/202 — arXiv:1601.03507
  4. ↑ 1 2 Slettebak A., Bahner K., Stock J. Spectra and colors of early-type stars near the North Galactic Pole (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1961. — Vol. 134. — P. 195–206. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/147139
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC3020-1227&oldid=9001854»