Чулацаман тӀегӀо

GSC2320-93-1

Талларе хьожуш
ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC2320-93-1
Каталоган код GCRV 52270, GSC 02320-00093, 2MASS J01573735+3729276, NGC 752 209, NSV 15407, PPM 66805, SAO 55130, UBV M 30473, uvby98 207520209, AG+37 205, BD+36 367, TYC 2320-93-1, RX J015737.4+372914, Gaia DR1 342856656440790784, Gaia DR2 342856656440790784
Седарчийн гулам Андромеда (седарчийн гулам)
Параллакс 2,4479 ± 0,2694 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −12,036 ± 0,453 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 9,418 ± 0,235 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 50,72 ± 1,49 km/s[2]
Спектран класс A0III[3]
Гуш болу седин барам 9,75[4]
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 1ч 57м 37,3493759767с[1]
ОхьатаӀар +37° 29′ 27,618186959″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0III[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 9,75[4] гергга бу, лаьтта Андромеда (седарчийн гулам) седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  1. 1 2 3 4 5 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. Aikman G. C. L. The spectroscopic binary characteristics of the mercury-manganese stars (инг.) // Publications of the Dominion Astrophysical Observatory — 1976. — Vol. 14. — P. 379–410. — ISSN 0078-6950
  3. 1 2 Rebeirot E. Vitesses radiales dans la region de l'amas NGC 752 (инг.) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1970. — Vol. 4. — P. 404–414. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

[бӀаьра нисйан | нисйан]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

[бӀаьра нисйан | нисйан]