GSC1982-2050

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
GSC1982-2050
Каталоган код HIP 56796, 2MASS J11383754+2500433, GSC 01982-02050, BD+25 2399, GCRV 62643, HIC 56796, TYC 1982-2050-1, UBV 10505, UBV M 1416, uvby98 002502399, Gaia DR1 4017223958675072000, Gaia DR2 4017223962970336640
Седарчийн гулам Лев[d]
Параллакс 0,4378 ± 0,099 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −16,203 ± 0,11 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −20,773 ± 0,105 шарахь миллиарксекунд[1]
Спектран класс A0pSi[2]
Гуш болу седин барам 11,3[3]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 11ч 38м 37,5277081723с[1]
ОхьатаӀар +25° 00′ 43,264702798″[1]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0pSi[2] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 11,3[3] гергга бу, лаьтта Лев[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[4]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[5][6].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[7][8][9][10].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. 1 2 3 4 5 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. 1 2 Slettebak A., Bahner K., Stock J. Spectra and colors of early-type stars near the North Galactic Pole (инг.) // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1961. — Vol. 134. — P. 195–206. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/147139
  3. 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  4. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  5. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  6. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  7. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  8. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  9. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  10. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]