Хафиз Ширази

1000 йукъара цхьа йаззам
ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
Хафиз Ширази
خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی
Бакъ цӀе Мухаммад
ГӀуллакхан тайпа Поэт, поэт-песенник, йаздархо
Вина терахь 1326({{padleft:1326|4|0}})
Вина меттиг Шираз
Кхелхина терахь 1390({{padleft:1390|4|0}})
Кхелхина меттиг Шираз
Корматалла поэт
Да Баха ад-Дин
Бераш Шах Нуман
Хафиз Ширази Викилармехь

Хаджа Шамс ад-Дин Мухаммад Хафиз Ширази (гӀаж. خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی, иштта наггахь хьахош ву Шамсиддин Мухаммад Хафиз Ширази аьлла [1]) (1325 гергга — 1389/1390) — гӀарвелла гӀажарийн поэт, дуьненахь сийлахь воккху лоруш вола лирик.

Цьуна дахарех лаьцна кезга хӀумнаш ду билгала хуу, амма дукха дийцараш ду. Цуьна йисин цхьаъ бен йоцу автографехь цо ша шех олу «Шамс аль-Хафиз аш-Ширази цӀе йоккху Мухаммад ибн Мухаммад ибн Мухаммад»[2].

Хафизан мавзолей Ширазехь

Цуьна байташ гӀажарийн поэзин бохь лоруш бу. Иранехь уьш хӀинца а йошуш а, юцуш а йу. Бухаран ханаллехь XVI—XX бӀешарашкахь школашкахь Ширази байташ Ӏамайара тӀедожийна дара.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. «Народы Азии и Африки», 1976, с. 96.
  2. Хафиз. Краткая литературная энциклопедия. Гл. ред. А. А. Сурков. Издательство Советская энциклопедия. 1962—1978. том 8

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

Ширази шен байташ йошуш ву
  • Н. Кулматов. Гедонизм Хафиза. Журнал «Памир». 1982. № 1. С. 77-82
  • Шамухамедова. Этический идеал Хафиза. Журнал «Звезда Востока». Ташкент. Издательство литературы и искусства Гафура Гуляма. 1973. № 5. С. 159—162.
  • Саджад Захир. Гений Хафиза. Журнал «Народы Азии и Африки». Москва. Издательство «Наука». 1976. № 5. С. 96-102
  • Мирзо Турсун-Заде. Великий мастер газели. Журнал «Дружба народов». 1971. № 9. С. 264—269
  • Семён Липкин. Над строкой Хафиза. Журнал «Новый мир». 1971. № 10. С. 242—245

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]