NGC 1370

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
NGC 1370
Сурт
Каталоган код NGC 1370, MCG-03-10-013, IRAS 03330-2032, IRAS F03329-2032, ESO 548-48, PGC 13265, 2MASX J03351457-2022250, GSC 05880-00885, ESO-LV 548-0480, NVSS J033514-202243, 6dFGS gJ033514.6-202225, SGC 033301-2032.3, PSCz Q03330-2032, LEDA 13265, APMBGC 548-039+024, Gaia DR2 5100784219648409728
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Гершель, Уильям
Схьайиллина терахь 1786 шеран 21 сентябрь
Седарчийн гулам Эридан[d]
Красное смещение 0,003546 ± 9,3E−5[1]
Дуьненна генахь 14,16 мегапарсек[2]
Радиальная скорость 1053 km/s[3]
Галактикин морфологин тайпа S0[4]
Гуш болу седин барам 12,4
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 3ч 35м 14,5479914537с[5]
ОхьатаӀар −20° 22′ 25,502491766″[5]
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

NGC 1370 — Дохкаллин а, седарчийн гуламийн а керла йукъара каталогехь йагарйина галактикаш.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

И галактика дӀайиллинера шарахь William Herschel цӀе йолу Ингалсан астрономо, 47.5 см (18.7 дюйм) барам болу оптикан телескопан гӀоьнца[6].

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. Lauberts A., Valentijn E. A. The surface photometry catalogue of the ESO-Uppsala galaxies — 1989. — Т. -1. — С. 0.
  2. Crook A. C., Huchra J. P., Martimbeau N., Jarrett T., Macri L. M. Groups of Galaxies in the Two Micron All Sky Redshift Survey (инг.) // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 2007. — Vol. 655, Iss. 2. — P. 790–813. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/510201arXiv:astro-ph/0610732
  3. Tully R. B. Galaxy groups: a 2MASS catalog (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — Vol. 149, Iss. 5. — P. 171. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1088/0004-6256/149/5/171arXiv:1503.03134
  4. SIMBAD Astronomical Database
  5. 1 2 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  6. NGC/IC(бил-боцу.). NGC 1370.

Хьажа кхин а[нисйе бӀаьра | нисйе]