HD38104

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD38104
Каталоган код GSC 03368-01338, HD 38104, HIP 27196, HR 1971, 2MASS J05455403+4949345, SAO 40583, ο Aur, PLX 1312, BD+49 1398, CEL 956, FK5 216, GC 7182, GCRV 3560, HIC 27196, JP11 1245, N30 1229, PMC 90-93 154, PPM 48417, ROT 917, TD1 5217, TYC 3368-1338-1, UBV 5855, uvby98 100038104, PLX 1312.00, WEB 5347, Gaia DR2 214125598839477632, 27 Aur, TIC 311434702, Gaia DR3 214125598839477632, AG+49 622, UBV M 11428, Renson 10240
Седарчийн гулам Возничий[d]
Дуьненна генахь 122,136 ± 3,9426 парсек[1]
Скорость вращения звезды 35,2 ± 5,3 km/s[2]
Параллакс 8,1876 ± 0,2643 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 3,703 ± 0,182 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −11,087 ± 0,226 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −2,4 ± 1,4 km/s[2]
Спектран класс A2VpCr[3]
Гуш болу седин барам 5,46 ± 0,009[4]
Светимость 95 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина −0,03
Радиус 3,45 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 5ч 45м 54,0419582с[1]
ОхьатаӀар +49° 49′ 34,575758″[1]
Эффективная температура 8300 K[2]
Поверхностная гравитация 5000 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан A2VpCr[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,46 ± 0,009[4] гергга бу, лаьтта Возничий[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[5]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[6][7].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[8][9][10][11].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 4 Moiseeva A. V., Romanyuk I. I., Semenko E. A., Kudryavtsev D. O., Yakunin I. A. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 (инг.) // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — Vol. 74. — P. 62. — ISSN 1990-3413; 1990-3421
  3. ↑ 1 2 Spectral types in the Ursa Major stream (инг.) // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1978. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/130352
  4. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  6. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD38104&oldid=9007310»