HD122405

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD122405
Каталоган код HD 122405, HIP 68478, HR 5263, SAO 83130, 2MASS J14011048+2723116, GSC 02009-00085, BD+28 2287, FK5 517, GC 18943, GCRV 8243, HIC 68478, N30 3185, PMC 90-93 368, PPM 103025, ROT 2023, SRS 30517, TD1 17202, TYC 2009-85-1, uvby98 100122405, YZ 27 6689, Gaia DR1 1450969317004082944, WEB 11998, Gaia DR2 1450969317004082944, 11 Boo, TIC 28171319, Gaia DR3 1450969321300167168, AG+27 1336, UBV M 19913, Renson 35090
Седарчийн гулам Волопас[d]
Дуьненна генахь 101,695 ± 0,8956 парсек[1]
Скорость вращения звезды 123 km/s[2]
Параллакс 9,8333 ± 0,0866 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 18,638 ± 0,064 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −78,929 ± 0,08 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −24 ± 4,3 km/s[3]
Спектран класс A6V[4]
Гуш болу седин барам 6,221 ± 0,009[5]
Абсолютная звёздная величина 1,44
Радиус 2,62 солнечный радиус
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 14ч 01м 10,4807176с[1]
ОхьатаӀар +27° 23′ 11,745151″[1]
Эффективная температура 7742 K[6]
Оценка возраста объекта 328 миллион лет

BD+11 1075 — бу спектран классан A6V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,221 ± 0,009[5] гергга бу, лаьтта Волопас[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ Royer F., Grenier S., Baylac, M. -O., Gómez A. E., Zorec J. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 393, Iss. 3. — P. 897—911. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Palmer D. R., Walker E. N., Jones D. H. P., Wallis R. E. The radial velocities spectral types and projected rotational velocities of 633 bright northern A stars (инг.) // Royal Observatory Bulletin — 1968. — Vol. 135. — P. 385.
  5. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Ramirez I., Melendez J. The effective temperature scale of FGK stars. I. Determination of temperatures and angular diameters with the infrared flux method (инг.) // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2005. — Vol. 626. — P. 446–464. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/430101 — arXiv:astro-ph/0503108
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD122405&oldid=9003070»