HD103877

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
HD103877
Каталоган код HD 103877, GSC 01441-02077, SAO 99886, HIP 58327, 2MASS J11574240+1728042, AG+17 1258, BD+18 2546, FK5 2955, GC 16358, HIC 58327, PPM 128681, TD1 15972, TYC 1441-2077-1, uvby98 100103877, YZ 17 4572, FAUST 2969, Gaia DR1 3926664985559283968, Gaia DR2 3926664989851681152
Седарчийн гулам Лев[d]
Дуьненна генахь 112,5087 ± 0,962 парсек[1]
Параллакс 8,8882 ± 0,076 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар 1,829 ± 0,087 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −83,147 ± 0,109 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 1,1 km/s[2]
Спектран класс kA7hF5mF5(Ib)[3]
Гуш болу седин барам 6,78[4]
Металличность 0,65[5]
Мур J2000.0[d]
Нийсса хьалабалар 11ч 57м 42,394187729с[1]
ОхьатаӀар +17° 28′ 4,209493726″[1]
Эффективная температура 7170 K[5]
Поверхностная гравитация 5800 сантиметр на секунду в квадрате[5]

BD+11 1075 — бу спектран классан kA7hF5mF5(Ib)[3] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 6,78[4] гергга бу, лаьтта Лев[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[6]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[7][8].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[9][10][11][12].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ Wielen R., Schwan H., Dettbarn C., Lenhardt H., Jahreiss H., Jahrling R., Khalisi E. Sixth catalogue of fundamental stars (FK6). Part III. Additional stars with direct solutions — 2000. — Т. 37. — С. 1.
  3. ↑ 1 2 Gray R. O., Garrison R. F. The early F-type stars - Refined classification, confrontation with Stromgren photometry, and the effects of rotation (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1989. — Vol. 69. — P. 301–321. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191315
  4. ↑ 1 2 SIMBAD Astronomical Database
  5. ↑ 1 2 3 Prugniel P., Vauglin I., Koleva M. The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — Vol. 531. — P. 165–165. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201116769 — arXiv:1104.4952
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.
Хьост — «https://ce.wikipedia.org/w/index.php?title=HD103877&oldid=9002497»