(5384) Changjiangcun

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(5384) Changjiangcun
Предыдущее по порядку (5383) Leavitt[1]
Следующее по порядку (5385) Каменка[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Zhang Jiaxiang[d][2]
Схьайиллина терахь 1957 шеран 11 ноябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Цзыцзиньшань[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 319 541 051 815,2 метр[3]
Перицентр 259 597 364 543,15 метр[3]
Аргумент перицентра 1,557 радиан[3]
Эксцентриситет орбиты 0,1, 0,1035807[3]
Наклонение орбиты 0,473 радиан[3]
Орбитальный период 2,69 шо[3]
Большая полуось орбиты 289 593 682 390,82 метр[3]
Долгота восходящего узла 0,853 радиан[3]
Средняя аномалия 1,223 радиан[3]
Абсолютная звёздная величина 14,2[3]
Временное обозначение 1957 VA[2], 1991 GT1[2]

(5384) Changjiangcun (лат.  Changjiangcun) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1957 шеран 11 ноябрендә Z. Jiaxiang цӀе йолу Ӏилманчо Нанкин обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1957 VA».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]