(5313) Nunes

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(5313) Nunes
ЦӀе тиллина сийдина Педру Нуниш[d][1]
Предыдущее по порядку (5312) Schott[1]
Цуьнан рогӀераниг (5314) Wilkickia[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Анри Дебеонь[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1982 шеран 18 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Ла-Силья[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 371 900 306 560,2 метр[3], 2,487287804065 ± 4,1982E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 291 082 315 842,37 метр[3], 1,942996215774 ± 9,6447E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 2,41 радиан[3], 138,36621989048 ± 4,5982E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,12, 0,1218377[3], 0,12285704124 ± 8,507E−10[2]
Наклонение орбиты 0,079 радиан[3], 4,525584845405 ± 4,2326E−8 °[2]
Орбитальный период 3,3 шо[3], 1204,2060016894 ± 3,0488E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 10 072,8 секунда[2]
Большая полуось орбиты 331 467 562 539,31 метр[3], 2,215142010702 ± 3,7388E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,954 радиан[3], 111,9065596359 ± 3,797E−7 °[2]
Средняя аномалия 1,866 радиан[3], 224,64453377026 ± 3,3815E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 13,5[3], 13,69[2]
Альбедо 0,284 ± 0,032[2]
Диаметр 5,457 ± 0,233 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 653,2662782 ± 1,3529E−5 JD[2]
Временное обозначение 1958 DL[2], 1982 SC2[2], 1988 GJ[2]

(5313) Nunes (лат.  Nunes) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1982 шеран 18 сентябрехь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1982 SC2».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]