(5143) Геракл

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(5143) Геракл
ЦӀе тиллина сийдина Геракл[d][1]
Предыдущее по порядку (5142) Окутама[1]
Цуьнан рогӀераниг (5144) Ахат[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Кэролин Шумейкер[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1991 шеран 7 ноябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет аполлоны[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 486 043 481 904,3 метр[3], 3,250768328723 ± 4,1366E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 62 514 347 162,58 метр[3], 0,41977229422 ± 1,3373E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 3,976 радиан[3], 228,13647883416 ± 3,4595E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,77259, 0,7721005[3], 0,771274949672 ± 7,4935E−10[2]
Наклонение орбиты 9,033253 ± 1,0E−6 °, 0,158 радиан[3], 8,981800869966 ± 7,5011E−8 °[2]
Орбитальный период 2,48 шо[3], 908,13096713394 ± 1,7334E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 9742,68 секунда[2]
Большая полуось орбиты 274 306 635 018,88 метр[3], 1,835270310305 ± 2,3354E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 5,402 радиан[3], 309,18561989947 ± 3,6225E−7 °[2]
Средняя аномалия 5,793 радиан[3], 246,93891164012 ± 6,9592E−7 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса O[d][2]
Абсолютная звёздная величина 14[3], 14,07[2]
Альбедо 0,227 ± 0,054[2]
Диаметр 4,843 ± 0,378 km[2]
Астрономический символ
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 485,7063196 ± 5,4021E−6 JD[2]
Временное обозначение 1962 PG[2], 1991 VL[2]
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

(5143) Геракл (лат.  Heracles) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1991 шеран 7 ноябрендә Кэролин Шумейкер цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1991 VL».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]