(4380) Гейер

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4380) Гейер
Предыдущее по порядку (4379) Snelling[1]
Цуьнан рогӀераниг (4381) Уэнохара[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эльст, Эрик Вальтер[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 14 август[2]
Место астрономического открытия От-Провансская астрономическая обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 483 799 513 843,8 метр[3], 3,23164832322 ± 9,1189E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 426 401 428 818,95 метр[3], 2,849488751775 ± 1,7886E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 0,8 радиан[3], 49,473750776902 ± 5,6263E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,06, 0,0630711[3], 0,06284343976 ± 4,1788001E−10[2]
Наклонение орбиты 0,172 радиан[3], 9,875021724206 ± 2,5547E−8 °[2]
Орбитальный период 5,31 шо[3], 1936,5585090499 ± 8,1967E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 33 876 секунда[2]
Большая полуось орбиты 455 105 415 541 метр[3], 3,040568537497 ± 8,5797E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 6,036 радиан[3], 345,5646918777 ± 5,15E−7 °[2]
Средняя аномалия 3,07 радиан[3], 184,26325410628 ± 6,8036E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 11,8[3], 12,13[2]
Альбедо 0,129 ± 0,023[2]
Диаметр 16,908 ± 1,057 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 461 145,8458229 ± 2,63541E−5 JD[2]
Временное обозначение 1935 UV[2], 1975 EX4[2], 1980 EO[2], 1988 PB2[2]

(4380) Гейер (лат.  Geyer) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1988 шеран 14 августехь Эрик Эльст цӀе йолу Ӏилманчо Верхний Прованс обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 PB2».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]