(429) Лотида

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(429) Лотида
ЦӀе тиллина сийдина Лотос[d]
Предыдущее по порядку (428) Монахия[1]
Следующее по порядку (430) Гибрида[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Шарлуа, Огюст[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1897 шеран 23 ноябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Ниццы[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 2,928020686296 ± 1,1301E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 2,286748259949 ± 1,0155E−7 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 167,96967095926 ± 3,148E−5 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,122972356581 ± 3,8936E−8[2]
Наклонение орбиты 9,524 ± 0,001 °
Орбитальный период 1537,8218928837 ± 8,9031E−6 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 2,607384473122 ± 1,0064E−8 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 219,98270145245 ± 2,6225E−5 °[2]
Средняя аномалия 355,56921426465 ± 1,8309E−5 °[2]
Абсолютная звёздная величина 9,82[2]
Временное обозначение A897 WB[2]

(429) Лотида (лат. Lotis) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1897 шеран 23 ноябрехь Огюст Шарлуа цӀе йолу Ӏилманчо Ницца обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1897 DL».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]