(4091) Лоу

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4091) Лоу
ЦӀе тиллина сийдина Эндрю Лоу[d]
Предыдущее по порядку (4090) Ржишегвезд[1]
Цуьнан рогӀераниг (4092) Tyr[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эдвард Боуэлл[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1986 шеран 7 октябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Лоуэлла[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 532 718 017 562,7 метр[3], 3,556580339659 ± 1,6687E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 419 747 450 168,29 метр[3], 2,81211231083 ± 1,5011E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 3,421 радиан[3], 194,76362917068 ± 3,8192E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,12, 0,1186131[3], 0,116894953183 ± 4,0797E−10[2]
Наклонение орбиты 0,213 радиан[3], 12,209027071049 ± 2,9542E−8 °[2]
Орбитальный период 5,68 шо[3], 2075,5293031344 ± 9,8865E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 59 724 секунда[2]
Большая полуось орбиты 476 235 157 351 метр[3], 3,184346327884 ± 1,4941E−8 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 0,869 радиан[3], 49,765273577306 ± 9,7908E−8 °[2]
Средняя аномалия 5,621 радиан[3], 310,46796406542 ± 2,3921E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 11,5[3], 11,85[2]
Альбедо 0,049 ± 0,008[2]
Диаметр 22,571 ± 0,45 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 486,069976 ± 2,6002E−5 JD[2]
Временное обозначение 1957 UM1[2], 1978 GW2[2], 1981 UQ18[2], 1986 TL2[2]

(4091) Лоу (лат.  Lowe) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1986 шеран 7 октябрехь Эдвард Боуэлл цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1986 TL2».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]