(4068) Менесфей
Арахьара хатӀ
| (4068) Менесфей | |
|---|---|
| ЦӀе тиллина сийдина | Менесфей |
| Цул хьалхарниг | (4067) Михельсон[1] |
| Цуьнан рогӀераниг | (4069) Blakee[1] |
| Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Корнелис Йоханнес ван Хаутен[1][2], Ингрид ван Хаутен-Груневельд[1][2], Том Герельс[1][2] |
| Схьайиллина терахь | 1973 шеран 19 сентябрь[2] |
| Место астрономического открытия | Паломарская обсерватория[2] |
| Группа малых планет | троянские астероиды Юпитера[2], Greek camp trojan asteroid[3], астероидийн аса |
| Родительское тело | Малх |
| Апоцентр | 825 929 844 134,7 метр[4], 5,511243571045 ± 2,9912E−8 астрономин дакъа[2] |
| Перицентр | 714 167 848 018,11 метр[4], 4,747212363931 ± 3,95E−8 астрономин дакъа[2] |
| Аргумент перицентра | 5,53 радиан[4], 318,9004515027 ± 4,0237E−6 °[2] |
| Точки Лагранжа | точка L4 системы Юпитер-Солнце |
| Эксцентриситет орбиты | 0,074, 0,0725636[4], 0,074478187746 ± 2,9273E−9[2] |
| Наклонение орбиты | 0,306 радиан[4], 17,576332685528 ± 3,7382E−8 °[2] |
| Орбитальный период | 11,68 шо[4], 4243,0331936549 ± 3,4543E−5 де-буьйса[2] |
| Период вращения | 51 483,6 s[2] |
| Большая полуось орбиты | 770 045 121 089,42 метр[4], 5,129227967488 ± 2,7838E−8 астрономин дакъа[2] |
| Долгота восходящего узла | 3,101 радиан[4], 177,6148427099 ± 1,6664E−7 °[2] |
| Средняя аномалия | 3,078 радиан[4], 17,870862121942 ± 6,3295E−6 °[2] |
| Абсолютная звёздная величина | 9,5[4], 9,63[2] |
| Альбедо | 0,061 ± 0,011[2] |
| Диаметр | 67,625 ± 1,234 km[2] |
| Мур | 21 ноября 2025 года |
| Время периастра | 2 460 789,8703856 ± 7,2902E−5 JD[2] |
| Временное обозначение | 1973 SW[2], 1979 HA2[2], 1987 WR3[2] |
(4068) Менесфей (лат. Menestheus) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори
[бӀаьра нисйан | нисйан]ДӀайиллина 1973 шеран 19 сентябрехь К. Й. Ван Хаутен, цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1973 SW».
Хьосташ
[бӀаьра нисйан | нисйан]- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш
[бӀаьра нисйан | нисйан]Хьажоргаш
[бӀаьра нисйан | нисйан]- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (4068)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (4068)(ингалс.)
Хьажа иштта
[бӀаьра нисйан | нисйан]- (3740) Менже астероид
