(4044) Эрихог

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4044) Эрихог
ЦӀе тиллина сийдина Erik Høg[d]
Предыдущее по порядку (4043) Перолоф[1]
Цуьнан рогӀераниг (4045) Lowengrub[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1], Том Герельс[d][1]
Схьайиллина терахь 1977 шеран 16 октябрь[3]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 493 373 777 568,6 метр[4], 3,299571146163 ± 7,4316E−10 астрономин дакъа[3]
Перицентр 416 423 490 199,85 метр[4], 2,784866226258 ± 2,3879E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 4,392 радиан[4], 252,59695437205 ± 2,9562E−6 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,09, 0,0845438[4], 0,084593675372 ± 6,3944999E−10[3]
Наклонение орбиты 0,187 радиан[4], 10,689441721452 ± 3,0201E−8 °[3]
Орбитальный период 5,3 шо[4], 1938,1352091107 ± 6,5479E−7 Де-буьйса[3]
Период вращения 28 787,364 секунда[3]
Большая полуось орбиты 454 880 854 177,29 метр[4], 3,042218688317 ± 1,1931E−8 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 1,648 радиан[4], 94,383217101523 ± 2,2217E−7 °[3]
Средняя аномалия 5,758 радиан[4], 266,1286492231 ± 2,9842E−7 °[3]
Абсолютная звёздная величина 11,8[4], 12,09[3]
Альбедо 0,171 ± 0,016[3]
Диаметр 14,71 ± 0,148 km[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 705,8760388 ± 3,48021E−5 JD[3]
Временное обозначение 1951 XV[3], 1979 BW[3], 1980 DL1[3], 5142 T-3[3]

(4044) Эрихог (лат.  Erikhog) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1977 шеран 16 октябрехь К. Й. Ван Хаутен, цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «5142 T-3».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]