(4043) Перолоф

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4043) Перолоф
ЦӀе тиллина сийдина Per Olof Lindblad[d]
Предыдущее по порядку (4042) Охотск[1]
Цуьнан рогӀераниг (4044) Эрихог[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1], Том Герельс[d][1]
Схьайиллина терахь 1977 шеран 17 октябрь[3]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 511 175 924 181,9 метр[4], 3,413565126023 ± 2,4547E−9 астрономин дакъа[3]
Перицентр 419 926 668 417,39 метр[4], 2,811404369242 ± 3,9806E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 0,238 радиан[4], 11,633940620721 ± 7,0358E−7 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,1, 0,0980234[4], 0,096733125719 ± 7,8307E−10[3]
Наклонение орбиты 0,115 радиан[4], 6,567535483451 ± 5,6679E−8 °[3]
Орбитальный период 5,49 шо[4], 2005,6690586673 ± 2,1634E−6 Де-буьйса[3]
Период вращения 19 775,88 секунда[3]
Большая полуось орбиты 465 562 725 576,97 метр[4], 3,112484747632 ± 2,2382E−9 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 5,291 радиан[4], 303,12289483738 ± 4,5703E−7 °[3]
Средняя аномалия 3,127 радиан[4], 180,05876454212 ± 4,6371E−6 °[3]
Абсолютная звёздная величина 12,4[4], 12,67[3]
Альбедо 0,054 ± 0,009[3]
Диаметр 17,662 ± 0,118 km[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 461 203,0071319 ± 3,1603E−5 JD[3]
Временное обозначение 1175 T-3[3], 1981 JT1[3], 1982 QB[3]

(4043) Перолоф (лат.  Perolof) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1977 шеран 17 октябрехь К. Й. Ван Хаутен, цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1175 T-3».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]