(4041) Миямотойохко

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4041) Миямотойохко
Предыдущее по порядку (4040) Purcell[1]
Цуьнан рогӀераниг (4042) Охотск[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Такуо Кодзима[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1988 шеран 19 февраль[2]
Место астрономического открытия YGCO[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 474 374 847 989,7 метр[3], 3,181866146795 ± 1,4824E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 426 945 994 987,87 метр[3], 2,839008905294 ± 8,9728E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 2,792 радиан[3], 158,37458526734 ± 9,0518E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,05, 0,0526941[3], 0,056944752424 ± 6,6568E−10[2]
Наклонение орбиты 0,196 радиан[3], 11,228366840914 ± 4,8429E−8 °[2]
Орбитальный период 5,23 шо[3], 1907,8439779708 ± 1,3333E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 18 511,2 секунда[2]
Большая полуось орбиты 450 694 956 157,24 метр[3], 3,010437527126 ± 1,4025E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,772 радиан[3], 101,30625186946 ± 2,452E−7 °[2]
Средняя аномалия 4,466 радиан[3], 198,97498417665 ± 1,1431E−6 °[2]
Абсолютная звёздная величина 11,2[3], 11,29[2]
Альбедо 0,093 ± 0,024[2]
Диаметр 26,244 ± 1,217 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 461 053,8627663 ± 3,42219E−5 JD[2]
Временное обозначение 1947 LF[2], 1952 KP[2], 1968 KU[2], 1982 BF[2], 1983 HC1[2], 1988 DN1[2]

(4041) Миямотойохко (лат.  Miyamotoyohko) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1988 шеран 19 февралехь Т. Кодзима цӀе йолу Ӏилманчо Тиёда обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1988 DN1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]