(4030) Архенхольд

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(4030) Архенхольд
ЦӀе тиллина сийдина Фридрих Симон Архенхольд[d]
Предыдущее по порядку (4029) мосты[1]
Цуьнан рогӀераниг (4031) Мюллер[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Анри Дебеонь[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1984 шеран 2 март[2]
Место астрономического открытия Европейская южная обсерватория[d][3], Обсерватория Ла-Силья[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 402 268 674 312,3 метр[4], 2,68743920996 ± 5,3663E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 333 720 775 748,22 метр[4], 2,23369357062 ± 9,0283E−10 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 5,292 радиан[4], 302,76026096994 ± 3,5121E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,09, 0,0931859[4], 0,092203494515 ± 3,9657E−10[2]
Наклонение орбиты 0,114 радиан[4], 6,530727344937 ± 2,8841E−8 °[2]
Орбитальный период 3,86 шо[4], 1409,7790685742 ± 4,2225E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 11 782,512 секунда[2]
Большая полуось орбиты 368 014 531 788,34 метр[4], 2,46056639029 ± 4,9132E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 5,975 радиан[4], 342,28936959536 ± 1,8131E−7 °[2]
Средняя аномалия 5,014 радиан[4], 336,33043112257 ± 3,8503E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 13,1[4], 13,35[2]
Альбедо 0,251 ± 0,02[2]
Диаметр 6,973 ± 0,082 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 293,1912931 ± 1,1619E−5 JD[2]
Временное обозначение 1970 SO[2], 1980 DP2[2], 1980 ET[2], 1984 EO1[2]

(4030) Архенхольд (лат.  Archenhold) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1984 шеран 2 мартехь Анри Дебеонь цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1984 EO1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]