(2494) Инге

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2494) Инге
Предыдущее по порядку (2493) Элмер[1]
Цуьнан рогӀераниг (2495) Новиомагум[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эдвард Боуэлл[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1981 шеран 4 июнь[2]
Место астрономического открытия Станция Андерсон-Меса[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 504 144 824 259 метр[3], 3,354917986961 ± 3,0787E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 440 630 041 336,11 метр[3], 2,963706449554 ± 4,264E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 1,697 радиан[3], 95,815481849602 ± 4,027E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,07, 0,0672411[3], 0,061914035006 ± 8,9254E−10[2]
Наклонение орбиты 0,201 радиан[3], 11,51939122821 ± 6,3435E−8 °[2]
Орбитальный период 5,61 шо[3], 2051,1019511754 ± 2,8233E−6 Де-буьйса[2]
Период вращения 24 444 секунда[2]
Большая полуось орбиты 472 394 336 739,29 метр[3], 3,159312219602 ± 2,8992E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 4,944 радиан[3], 283,14072033177 ± 5,429E−7 °[2]
Средняя аномалия 2,01 радиан[3], 107,349050522 ± 1,6659E−6 °[2]
Абсолютная звёздная величина 10,7[3], 10,88[2]
Альбедо 0,032 ± 0,003[2]
Диаметр 46,628 ± 0,223 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 588,8781968 ± 1,63862E−5 JD[2]
Временное обозначение 1935 HG[2], 1935 JC[2], 1935 KM[2], 1936 NF[2], 1952 KK1[2], 1954 UO1[2], 1955 YE[2], 1961 CN[2], 1971 SR2[2], 1977 XG[2], 1981 LF[2]

(2494) Инге (лат.  Inge) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1981 шеран 4 июнехь Эдвард Боуэлл цӀе йолу Ӏилманчо Андерсон-Меса обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1981 LF».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]