(2471) Ultrajectum

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2471) Ultrajectum
ЦӀе тиллина сийдина Утрехт[d]
Предыдущее по порядку (2470) Агэмацу[1]
Цуьнан рогӀераниг (2472) Брадман[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1], Том Герельс[d][1], Паломар-лейденское обозрение слабых малых планет[d][2]
Схьайиллина терахь 1960 шеран 24 сентябрь[3]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 486 193 079 775 метр[4], 3,262664039028 ± 1,2628E−8 астрономин дакъа[3]
Перицентр 411 467 282 823,99 метр[4], 2,744165806552 ± 1,4145E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 4,895 радиан[4], 281,43569759277 ± 3,8564E−7 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,08, 0,0832288[4], 0,086318115375 ± 6,3969E−10[3]
Наклонение орбиты 0,18 радиан[4], 10,29242498031 ± 1,0307E−7 °[3]
Орбитальный период 5,2 шо[4], 1901,1720799553 ± 1,1037E−5 Де-буьйса[3]
Период вращения 13 950 секунда[3]
Большая полуось орбиты 448 822 200 253,09 метр[4], 3,003414920343 ± 1,1624E−8 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 0,279 радиан[4], 15,967726528259 ± 2,3753E−7 °[3]
Средняя аномалия 2,702 радиан[4], 97,230360631108 ± 4,8132E−7 °[3]
Абсолютная звёздная величина 11,8[4], 12,03[3]
Альбедо 0,124 ± 0,023[3]
Диаметр 15,704 ± 0,218 km[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 687,0232009 ± 5,5865E−6 JD[3]
Временное обозначение 1953 FW[3], 1976 UV2[3], 6545 P-L[3]

(2471) Ultrajectum (лат.  Ultrajectum) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1960 шеран 24 сентябрехь К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «6545 P-L».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]