(2391) Томита

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2391) Томита
ЦӀе тиллина сийдина Коитиро Томита[d]
Предыдущее по порядку (2390) Нежарка[1]
Цуьнан рогӀераниг (2392) Джонатан Мюррей[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Рейнмут, Карл Вильгельм[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1957 шеран 9 январь[2]
Место астрономического открытия Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 413 937 308 226,9 метр[3], 2,767910604169 ± 5,6259E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 316 264 409 653,26 метр[3], 2,112510633291 ± 1,037E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 4,933 радиан[3], 283,75181654665 ± 5,6932E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,134011, 0,133726[3], 0,134291680794 ± 4,5068E−10[2]
Наклонение орбиты 0,053 радиан[3], 3,01400497717 ± 2,4236E−8 °[2]
Орбитальный период 3,81 шо[3], 1392,3210715834 ± 3,7371E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 28 631,88 секунда[2]
Большая полуось орбиты 365 085 869 233,43 метр[3], 2,440210618779 ± 4,3664E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 2,85 радиан[3], 163,169922896 ± 5,5436E−7 °[2]
Средняя аномалия 0,642 радиан[3], 192,58506364655 ± 2,1863E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 12,5[3], 12,85[2]
Альбедо 0,07 ± 0,004[2]
Диаметр 17,941 ± 0,129 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 847,9870416 ± 1,3581E−5 JD[2]
Временное обозначение 1929 VX[2], 1938 BF[2], 1942 DF[2], 1957 AA[2], 1957 BA[2], 1977 KM[2], 1978 PA4[2], 1980 DC6[2]

(2391) Томита (лат. Tomita) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1957 шеран 9 январехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1957 AA».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]