(2099) Эпик

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2099) Эпик
ЦӀе тиллина сийдина Эрнст Юлиус Эпик[d]
Предыдущее по порядку (2098) Зискин[1]
Цуьнан рогӀераниг (2100) Ра-Шалом[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Элеанора Фрэнсис Хелин[d][1][2], Юджин Шумейкер[d]
Схьайиллина терахь 1977 шеран 8 ноябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероиды, пересекающие орбиту Марса[d][2], астероидийн аса[d]
Родительское тело Малх
Апоцентр 469 288 520 385,9 метр[3], 3,13469847341 ± 3,7917E−9 астрономин дакъа[2]
Перицентр 220 423 950 357,61 метр[3], 1,471990469684 ± 1,4021E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 2,779 радиан[3], 159,36396110116 ± 2,3065E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,3622, 0,3608277[3], 0,360933421855 ± 7,7447E−10[2]
Наклонение орбиты 0,471 радиан[3], 26,965494400516 ± 7,658E−8 °[2]
Орбитальный период 3,5 шо[3], 1276,8408422924 ± 7,229E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 23 194,8 секунда[2]
Большая полуось орбиты 344 858 412 020,77 метр[3], 2,303344473421 ± 2,7861E−9 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 3,819 радиан[3], 218,80280273992 ± 1,6061E−7 °[2]
Средняя аномалия 3,578 радиан[3], 48,405004369404 ± 1,728E−7 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса S[d][2], астероид класса C[d][2]
Абсолютная звёздная величина 15,18[3], 15,12[2]
Альбедо 0,056 ± 0,04[2]
Диаметр 5,18 ± 1,042 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 028,8181039 ± 8,6869E−6 JD[2]
Временное обозначение 1977 UL2[2], 1977 VB[2]
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

(2099) Эпик (лат. Öpik) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1977 шеран 8 ноябрехь Элеанор Хелин цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1977 VB».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]