(2096) Väinö

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2096) Väinö
ЦӀе тиллина сийдина Вяйнямёйнен[d]
Предыдущее по порядку (2095) Парсифаль[1]
Следующее по порядку (2097) Галле[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Ирьё Вяйсяля[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1939 шеран 18 октябрь[2]
Место астрономического открытия Обсерватория Турку[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 451 336 775 901,9 метр[3]
Перицентр 279 858 182 080,98 метр[3]
Аргумент перицентра 0,672 радиан[3]
Эксцентриситет орбиты 0,24, 0,2345604[3]
Наклонение орбиты 0,017 радиан[3]
Орбитальный период 3,82 шо[3]
Большая полуось орбиты 365 617 584 945,26 метр[3]
Долгота восходящего узла 5,321 радиан[3]
Средняя аномалия 3,7 радиан[3]
Абсолютная звёздная величина 13,6[3]
Временное обозначение 1939 UC[2], 1958 UA[2]

(2096) Väinö (лат.  Väinö) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1939 шеран 18 октябрехь И. Вяйсяля цӀе йолу Ӏилманчо Турку обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1939 UC».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]