(2084) Окаяма

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(2084) Окаяма
ЦӀе тиллина сийдина Окаяма (гӀала)
Предыдущее по порядку (2083) Smither[1]
Цуьнан рогӀераниг (2085) Хэнань[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Арен, Сильвен Жюльен Виктор[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1935 шеран 7 февраль[2]
Место астрономического открытия Королевская обсерватория Бельгии[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 395 087 976 518,7 метр[3], 2,641027339619 ± 5,1292E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 321 493 049 711,45 метр[3], 2,148529817699 ± 1,4638E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 4,34 радиан[3], 247,86507688316 ± 6,3423E−7 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,1, 0,1027644[3], 0,102827360807 ± 5,999E−10[2]
Наклонение орбиты 0,084 радиан[3], 4,838377775464 ± 9,7613E−8 °[2]
Орбитальный период 3,71 шо[3], 1353,6191005482 ± 3,9433E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 16 369,2 секунда[2]
Большая полуось орбиты 358 315 084 565,34 метр[3], 2,394778578659 ± 4,6509E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 2,6 радиан[3], 148,93476387434 ± 5,8155E−7 °[2]
Средняя аномалия 6,103 радиан[3], 55,858186045675 ± 3,9626E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 12,2[3], 12,38[2]
Альбедо 0,083 ± 0,012[2]
Диаметр 18,079 ± 0,071 km[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 990,4702663 ± 1,2551E−5 JD[2]
Временное обозначение 1931 AD1[2], 1935 CK[2], 1939 GV[2], 1944 QN[2], 1948 RA1[2], 1948 TH[2], 1950 EL[2], 1952 YC[2], 1959 SA[2], 1963 UV[2], 1965 HA[2], 1969 KD[2], 1970 PK[2], 1974 UK[2], 1976 GR[2]

(2084) Окаяма (лат. Okayama) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1935 шеран 7 февралехь Сильвен Арен цӀе йолу Ӏилманчо Уккел обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1935 CK».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]