(18964) Fairhurst
(18964) Fairhurst | |
---|---|
Предыдущее по порядку | (18963) 2000 QB141 |
Следующее по порядку | (18965) Lazenby[1] |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Лаборатория поиска околоземных астероидов имени Линкольна[d][1][2] |
Схьайиллина терахь | 2000 шеран 31 август[2] |
Место астрономического открытия | Линкольнская лаборатория[d][2] |
Группа малых планет | астероидийн аса[d][2] |
Апоцентр | 428 149 105 943,4 метр[3] |
Перицентр | 308 269 046 735,19 метр[3] |
Аргумент перицентра | 4,824 радиан[3] |
Эксцентриситет орбиты | 0,16, 0,1627653[3] |
Наклонение орбиты | 0,05 радиан[3] |
Орбитальный период | 3,86 шо[3] |
Большая полуось орбиты | 368 199 090 681,42 метр[3] |
Долгота восходящего узла | 2,744 радиан[3] |
Средняя аномалия | 4,221 радиан[3] |
Абсолютная звёздная величина | 14,4[3] |
Временное обозначение | 1996 RY19[2], 1998 FV131[2], 2000 QJ142[2] |
(18964) Fairhurst — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]
ДӀайиллина 2000 шеран 31 августехь LINEAR проекты цӀе йолу Ӏилманчо Сокорро обсерваторехь. Юьхьанца дуьйна йолу цӀе - «2000 QJ142» саналган.
Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.