(17460) Mang
(17460) Mang | |
---|---|
Предыдущее по порядку | (17459) Andreashofer[1] |
Следующее по порядку | (17461) 1990 UD1 |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Луц Дитер Шмадель[d][1][2], Фреймут Борнген[d][1][2] |
Схьайиллина терахь | 1990 шеран 10 октябрь[2] |
Место астрономического открытия | Обсерватория Карла Шварцшильда[d][2] |
Группа малых планет | астероидийн аса[d][2] |
Апоцентр | 380 726 580 931,5 метр[3] |
Перицентр | 296 380 174 835,34 метр[3] |
Аргумент перицентра | 1,925 радиан[3] |
Эксцентриситет орбиты | 0,12, 0,1246389[3] |
Наклонение орбиты | 0,04 радиан[3] |
Орбитальный период | 3,4 шо[3] |
Большая полуось орбиты | 338 580 462 577,91 метр[3] |
Долгота восходящего узла | 5,282 радиан[3] |
Средняя аномалия | 1,935 радиан[3] |
Абсолютная звёздная величина | 15,7[3] |
Временное обозначение | 1990 TC11[2], 1995 BD15[2] |
(17460) Mang — Мелхан системан коьрта асанан астероид.
Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]
ДӀайиллина 1990 шеран 10 октябрехь Шмадель Л. Д., Ф. Бёрнген цӀе йолу Ӏилманчо Таутенбург обсерваторехь. Юьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1990 TC11» саналган.
Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.