(1691) Оорт
Арахьара хатӀ
(1691) Оорт | |
---|---|
![]() | |
ЦӀе тиллина сийдина | Ян Хендрик Оорт |
Цул хьалхарниг | (1690) Майрхофер[1] |
Цуьнан рогӀераниг | (1692) Субботина[1] |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Рейнмут, Карл Вильгельм[1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[2] |
Схьайиллина терахь | 1956 шеран 9 сентябрь[3] |
Место астрономического открытия | Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[3] |
Группа малых планет | астероидийн аса[3] |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 556 204 883 262,6 метр[4], 3,719277818027 ± 2,4858E−9 астрономин дакъа[3] |
Перицентр | 390 175 047 806,83 метр[4], 2,599906514848 ± 4,5061E−9 астрономин дакъа[3] |
Аргумент перицентра | 4,06 радиан[4], 232,63524282052 ± 2,6135E−6 °[3] |
Эксцентриситет орбиты | 0,170399, 0,1753979[4], 0,177138574255 ± 9,7329E−10[3] |
Наклонение орбиты | 0,019 радиан[4], 1,087007585031 ± 4,2582E−8 °[3] |
Орбитальный период | 5,63 шо[4], 2051,3745796057 ± 2,0566E−6 де-буьйса[3] |
Период вращения | 36 973,8 s[3] |
Большая полуось орбиты | 473 167 682 931,87 метр[4], 3,159592166438 ± 2,1117E−9 астрономин дакъа[3] |
Долгота восходящего узла | 3,046 радиан[4], 174,55875602689 ± 2,5514E−6 °[3] |
Средняя аномалия | 6,03 радиан[4], 336,06017993418 ± 4,0265E−7 °[3] |
Спектральный класс астероида | астероид класса C[3] |
Абсолютная звёздная величина | 10,95[4], 10,97[3] |
Альбедо | 0,065 ± 0,011[3] |
Диаметр | 33,644 ± 0,267 km[3] |
Мур | 17 октября 2024 года |
Время периастра | 2 460 736,9153842 ± 2,3991E−6 JD[3] |
Временное обозначение | 1945 TD[3], 1947 DA[3], 1950 PZ[3], 1950 RU[3], 1951 XW[3], 1955 MW[3], 1956 RB[3], 1956 SD[3], 1964 DA[3], A917 TD[3] |
![]() |
(1691) Оорт (лат. Oort) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори
[бӀаьра нисйан | нисйан]ДӀайиллина 1956 шеран 9 сентябрехь Карл Райнмут,И. ван Хаутен-Груневельд цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1956 RB».
Хьосташ
[бӀаьра нисйан | нисйан]- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш
[бӀаьра нисйан | нисйан]Хьажоргаш
[бӀаьра нисйан | нисйан]- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (1691)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (1691)(ингалс.)
Хьажа иштта
[бӀаьра нисйан | нисйан]- (171) Офелия астероид