(15811) Nüsslein-Volhard

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(15811) Nüsslein-Volhard
ЦӀе тиллина сийдина Христиана Нюслайн-Фольхард[d][1][2]
Предыдущее по порядку (15810) Араун
Цуьнан рогӀераниг (15812) 1994 PZ
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Фреймут Борнген[d][1][3]
Схьайиллина терахь 1994 шеран 10 июль[3]
Место астрономического открытия Обсерватория Карла Шварцшильда[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][4], внешняя часть пояса астероидов[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 559 196 840 676,6 метр[5], 3,73363698619 ± 1,3593E−8 астрономин дакъа[3]
Перицентр 400 034 998 585,3 метр[5], 2,672185817098 ± 1,7893E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 1,309 радиан[5], 75,489756684741 ± 3,2727E−7 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1658776[5], 0,165700988286 ± 9,8369E−10[3]
Наклонение орбиты 0,168 радиан[5], 9,614763066055 ± 4,4967999E−8 °[3]
Орбитальный период 5,74 шо[5], 2093,7065662563 ± 2,6832E−6 Де-буьйса[3]
Большая полуось орбиты 479 587 899 949,77 метр[5], 3,202911401761 ± 2,7364E−9 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 3,936 радиан[5], 225,48909701438 ± 7,9722E−7 °[3]
Средняя аномалия 1,803 радиан[5], 17,610526543213 ± 4,2096E−7 °[3]
Абсолютная звёздная величина 12,8[5], 12,95[3]
Альбедо 0,067 ± 0,007[3]
Диаметр 15,52 ± 0,133 km[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 098,0797755 ± 8,0257E−6 JD[3]
Временное обозначение 1955 SX1[3], 1988 PY2[3], 1989 SG7[3], 1994 ND1[3]

(15811) Nüsslein-Volhard — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1994 шеран 10 июлехь Ф. Бёрнген цӀе йолу Ӏилманчо Таутенбург обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «1994 ND1» саналган.

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]