(1437) Диомед

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1437) Диомед
Сурт
ЦӀе тиллина сийдина Диомед Тидид[d]
Предыдущее по порядку (1436) Салонта[1]
Цуьнан рогӀераниг (1438) Венделина[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Рейнмут, Карл Вильгельм[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1937 шеран 3 август[2]
Место астрономического открытия Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[d][2]
Группа малых планет троянские астероиды Юпитера[d][2], Greek camp trojan asteroid[d][3], астероидийн аса[d]
Родительское тело Малх
Апоцентр 812 017 242 159,6 метр[4], 5,459355495424 ± 3,541E−8 астрономин дакъа[2]
Перицентр 744 293 418 426,06 метр[4], 4,97841576079 ± 5,9831E−8 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 2,271 радиан[4], 129,32236254017 ± 4,7554E−6 °[2]
Точки Лагранжа точка L4 системы Юпитер-Солнце[d]
Эксцентриситет орбиты 0,043, 0,0434929[4], 0,046076860934 ± 5,3917E−9[2]
Наклонение орбиты 20,515 ± 0,001 °, 0,357 радиан[4], 20,466579992792 ± 6,8213E−8 °[2]
Орбитальный период 11,86 шо[4], 4354,7687321434 ± 4,2369E−5 Де-буьйса[2]
Период вращения 88 164 секунда[2]
Большая полуось орбиты 778 136 839 996,01 метр[4], 5,218885628107 ± 3,385E−8 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 5,512 радиан[4], 315,79450630248 ± 2,3867E−7 °[2]
Средняя аномалия 4,686 радиан[4], 41,979000803147 ± 3,6677E−6 °[2]
Спектральный класс астероида астероид класса D[d][2]
Абсолютная звёздная величина 8,3[4], 8,24[2]
Альбедо 0,03, 0,061 ± 0,011[2]
Диаметр 117,786 ± 1,179 km[2]
Астрономический символ
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 692,6977973 ± 0,00014373 JD[2]
Временное обозначение 1931 DN[2], 1936 PQ[2], 1937 PB[2], 1971 RD[2]
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

(1437) Диомед (лат. Diomedes) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1937 шеран 3 августехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1937 PB».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]