(1241) Дайсона

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(1241) Дайсона
Сурт
ЦӀе тиллина сийдина Дайсон, Фрэнк Уотсон[d]
Предыдущее по порядку (1240) Центенария[1]
Следующее по порядку (1242) Замбезия[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Гарри Эдвин Вуд[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1932 шеран 4 март[2]
Место астрономического открытия Республиканская обсерватория Йоханнесбурга[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 525 238 124 027,7 метр[3]
Перицентр 428 424 336 105,91 метр[3]
Аргумент перицентра 5,589 радиан[3]
Эксцентриситет орбиты 0,103757, 0,1014607[3]
Наклонение орбиты 0,411 радиан[3]
Орбитальный период 5,69 шо[3]
Большая полуось орбиты 476 800 891 618,63 метр[3]
Долгота восходящего узла 5,623 радиан[3]
Средняя аномалия 0,592 радиан[3]
Абсолютная звёздная величина 9,45[3]
Альбедо 0,0425
Временное обозначение 1931 AA1[2], 1932 EB1[2], 1945 RA[2], 1948 CE[2], 1956 PB[2], A908 DC[2], A920 EB[2]

(1241) Дайсона (лат. Dysona) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1932 шеран 4 мартехь Гарри Вуд цӀе йолу Ӏилманчо Йоханнесбург обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1932 EB1».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]