(12179) Taufiq

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(12179) Taufiq
Предыдущее по порядку (12178) Dhani[1]
Следующее по порядку (12180) Kistemaker[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1977 шеран 16 октябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 557 102 470 486,8 метр[3]
Перицентр 369 473 873 976,81 метр[3]
Аргумент перицентра 3,024 радиан[3]
Эксцентриситет орбиты 0,2, 0,2024568[3]
Наклонение орбиты 0,206 радиан[3]
Орбитальный период 5,45 шо[3]
Большая полуось орбиты 463 265 021 961,31 метр[3]
Долгота восходящего узла 2,615 радиан[3]
Средняя аномалия 3,097 радиан[3]
Абсолютная звёздная величина 13,5[3]
Временное обозначение 1971 QB2[2], 1998 MM8[2], 5030 T-3[2]

(12179) Taufiq — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1977 шеран 16 октябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «5030 T-3» саналган.

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]