(11244) Andrekuipers

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(11244) Andrekuipers
ЦӀе тиллина сийдина Андре Кёйперс[d]
Предыдущее по порядку (11243) de Graauw[1]
Цуьнан рогӀераниг (11245) Hansderijk[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2], Том Герельс[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1973 шеран 29 сентябрь[2]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 425 605 942 141,5 метр[3], 2,843965082088 ± 5,6831E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 300 391 372 462 метр[3], 2,008930902781 ± 1,8463E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 5,654 радиан[3], 323,50819809439 ± 1,0399E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,17, 0,1725211[3], 0,172069251414 ± 7,82E−10[2]
Наклонение орбиты 0,064 радиан[3], 3,646018375059 ± 6,2506E−8 °[2]
Орбитальный период 3,78 шо[3], 1380,5587972734 ± 4,1382E−7 Де-буьйса[2]
Период вращения 68 090,4 секунда[2]
Большая полуось орбиты 363 019 997 438 метр[3], 2,426447992434 ± 4,8488E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 1,673 радиан[3], 95,826271373744 ± 9,4031999E−7 °[2]
Средняя аномалия 5,916 радиан[3], 36,631094487984 ± 3,443E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 14,4[3], 14,6[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 060,0239372 ± 1,1751E−5 JD[2]
Временное обозначение 1962 XR1[2], 4314 T-2[2]

(11244) Andrekuipers — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1973 шеран 29 сентябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «4314 T-2» саналган.

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]