(10350) Spallanzani

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(10350) Spallanzani
ЦӀе тиллина сийдина Ладзаро Спалланцани[d]
Предыдущее по порядку (10349) 1992 LN
Цуьнан рогӀераниг (10351) Seiichisato[1]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Эльст, Эрик Вальтер[d][1][2]
Схьайиллина терахь 1992 шеран 26 июль[2]
Место астрономического открытия Европейская южная обсерватория[d][3], Обсерватория Ла-Силья[d][2]
Группа малых планет астероидийн аса[d][2]
Родительское тело Малх
Апоцентр 448 045 622 746,5 метр[4], 2,995363289618 ± 4,0824E−10 астрономин дакъа[2]
Перицентр 341 617 568 629,29 метр[4], 2,283408367941 ± 1,2382E−9 астрономин дакъа[2]
Аргумент перицентра 4,91 радиан[4], 280,51386754948 ± 3,6982E−6 °[2]
Эксцентриситет орбиты 0,13, 0,134723[4], 0,134871323835 ± 4,3858E−10[2]
Наклонение орбиты 0,092 радиан[4], 5,242477597542 ± 3,0544E−8 °[2]
Орбитальный период 4,29 шо[4], 1566,2199362011 ± 3,2019E−7 Де-буьйса[2]
Большая полуось орбиты 394 807 196 275,18 метр[4], 2,63938582878 ± 3,5972E−10 астрономин дакъа[2]
Долгота восходящего узла 2,275 радиан[4], 130,31309062818 ± 3,2043E−7 °[2]
Средняя аномалия 0,052 радиан[4], 11,642144765884 ± 2,5139E−7 °[2]
Абсолютная звёздная величина 13,2[4], 13,31[2]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 460 149,8495429 ± 1,8619E−5 JD[2]
Временное обозначение 1979 OB6[2], 1984 UH4[2], 1988 RX13[2], 1992 OG2[2]

(10350) Spallanzani (лат.  Spallanzani) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1992 шеран 26 июлехь Эрик Эльст цӀе йолу Ӏилманчо Ла-Силья обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1992 OG2».

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]