(1033) Симона
(1033) Симона | |
---|---|
Предыдущее по порядку | (1032) Пафури[1] |
Следующее по порядку | (1034) Моцартия[1] |
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Жорж ван Бисбрук[d][1][2] |
Схьайиллина терахь | 1924 шеран 4 сентябрь[2] |
Место астрономического открытия | Йеркская обсерватория[d][2] |
Группа малых планет | астероидийн аса[d][2] |
Родительское тело | Малх |
Апоцентр | 502 050 454 069,2 метр[3] |
Перицентр | 396 105 406 597,12 метр[3] |
Аргумент перицентра | 3,801 радиан[3] |
Эксцентриситет орбиты | 0,12, 0,1179692[3] |
Наклонение орбиты | 0,186 радиан[3] |
Орбитальный период | 5,2 шо[3] |
Большая полуось орбиты | 449 083 428 054,91 метр[3] |
Долгота восходящего узла | 3,298 радиан[3] |
Средняя аномалия | 0,385 радиан[3] |
Абсолютная звёздная величина | 11,1[3] |
Временное обозначение | 1924 SM[2], 1937 CG[2] |
(1033) Симона (лат. Simona) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]
ДӀайиллина 1924 шеран 4 сентябрехь Жорж ван Бисбрук цӀе йолу Ӏилманчо Уильямс-Бэй обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1924 SM».
Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]
Хьажоргаш[нисйе бӀаьра | нисйе]
- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (1033)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (1033)(ингалс.)
Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]
- (4280) Симоненко астероид