(1025) Рима
Арахьара хатӀ
| (1025) Рима | |
|---|---|
| ЦӀе тиллина сийдина | Johannes Riem |
| Цул хьалхарниг | (1024) Хейл[1] |
| Цуьнан рогӀераниг | (1026) Ингрид[1] |
| Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо | Рейнмут, Карл Вильгельм[1][2] |
| Схьайиллина терахь | 1923 шеран 12 август[2] |
| Место астрономического открытия | Хайдельберг-Кёнигштуль обсерватори[2] |
| Группа малых планет | астероидийн аса[2], внутренняя часть пояса астероидов[2] |
| Родительское тело | Малх |
| Апоцентр | 307 722 820 029,9 метр[3], 2,056798522035 ± 5,3161E−10 астрономин дакъа[2] |
| Перицентр | 284 445 346 469,62 метр[3], 1,901368026369 ± 1,8886E−9 астрономин дакъа[2] |
| Аргумент перицентра | 6,09 радиан[3], 349,22903540405 ± 2,2548E−6 °[2] |
| Эксцентриситет орбиты | 0,039493, 0,039293[3], 0,039268306112 ± 7,7488E−10[2] |
| Наклонение орбиты | 0,469 радиан[3], 26,867142206624 ± 6,7383E−8 °[2] |
| Орбитальный период | 2,78 шо[3], 1016,9381255597 ± 3,9426E−7 де-буьйса[2] |
| Период вращения | 12 916,8 s[2] |
| Большая полуось орбиты | 296 079 183 919,49 метр[3], 1,979083274202 ± 5,1152E−10 астрономин дакъа[2] |
| Долгота восходящего узла | 2,852 радиан[3], 163,32726323839 ± 1,1534E−7 °[2] |
| Средняя аномалия | 5,495 радиан[3], 84,200601851775 ± 2,05400001E−6 °[2] |
| Семейство астероидов | семейство Венгрии |
| Спектральный класс астероида | астероид класса E[2], астероид класса X[2] |
| Абсолютная звёздная величина | 12,4[3], 12,48[2] |
| Альбедо | 1[2] |
| Диаметр | 4,605 ± 0,171 km[2] |
| Мур | 21 ноября 2025 года |
| Время периастра | 2 460 762,6477716 ± 5,8599E−6 JD[2] |
| Временное обозначение | 1923 NX[4], A923 QA[2], A923 PG[2] |
(1025) Рима (лат. Riema) — Маьлхан системехь астероидийн коьрта асанехь, Марсан а, Юпитеран а орбиташна йукъахь лаьтташ йолу астероид.
Истори
[бӀаьра нисйан | нисйан]ДӀайиллина 1923 шеран 12 августехь Карл Райнмут цӀе йолу Ӏилманчо Хайдельберг обсерваторехь. Йуьхьанца хилла цӀе «1923 NX».
Хьосташ
[бӀаьра нисйан | нисйан]- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (билганза). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Билгалдахарш
[бӀаьра нисйан | нисйан]Хьажоргаш
[бӀаьра нисйан | нисйан]- База данных JPL НАСА по малым телам Солнечной системы (1025)(ингалс.)
- База данных MPC по малым телам Солнечной системы (1025)(ингалс.)
Хьажа иштта
[бӀаьра нисйан | нисйан]- (1796) Рига астероид
