Халаджаш
| Халаджаш | |
|---|---|
| Дукхалла а, ареал а | |
| Дукхалла | 40000 стаг |
| Хаам | |
| Мотт | халаджийн, фарси |
| Дин | ислам |
| Йукъабоьду | туьркийн къаьмнаш |
| Гергара къаьмнаш | туркменаш, узбекаш, уйгураш |
| Схьабалар | туьркаш |
Халаджаш — шира туьркийн къам, хьахош ду VI бӀешерахь, ткъа XIII бӀешеран хьост тӀехь хьахо огузо-туркменийн (туркман) схьадалар ду аьлла[1]. ХӀинцлера ханна Туркменин Халачан кӀоштахь бехаш болу цера тӀаьхье туркменийн йукъахь йу, цул сов Иранехь ша тайпа къам ду хӀорш.
Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]
- ↑ Фазлаллах Рашид-ад-Дин Сборник летописей (Джами ат-Таварих)(ТӀе цакхочу хьажорг — истори). М.-Л. АН СССР (1952 г.). — «С течением времени эти народы разделились на многочисленные роды, [да и] во всякую эпоху из каждого подразделения возникали [новые] подразделения и каждое по определённой причине и поводу получило свое имя и прозвище, подобно огузам, каковой народ теперь в целом называют туркменами [туркман], они же разделяются на кипчаков, калачей, канлы’ев, карлуков и другие относящиеся к ним племена»