Тийна Ӏапказ

9° къ. ш. 157° м. д.HGЯO
ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
Тийна Ӏапказ
Тийна Ӏапказан карта
Тийна Ӏапказан карта
Амалш
Майда178 684 000[1] км²
Дуккха кӀоргалла10 994 ± 40[2] м
Юккъера кӀоргалла3984 м
Лаьтта меттиг
9° къ. ш. 157° м. д.HGЯO
Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь
Тийна Ӏапказ

Ти́йна Ӏапказ (шира Боккха Ӏапказ[3][4]) — Дуьненан майданца а, кӀоргаллица а уггаре боккха Ӏапказ. Евразин а, Австралин а малхбалехьа, Къилбаседа а, Къилба а Америкин малхбузехьа, Антарктидин къилбаседехьа лаьтта.

Рекреацин ресурсаш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Тийна Ӏапказан рекреацин ресурсийн амалехь ду дикка тайп-тайпаналла. Дерригдуьненан туристийн кхолламан хаамашца, XX бӀешеран чаккхенгахь Малхбален Азехь а, ТийнаӀапказан регионехь а хилла 16 % дуьненайукъара туристаш. Оцу регионера арара туризм кхуллу коьрта мехкаш ду Япон, Цийчоь, Австрали, Сингапур, Республика Корей, Росси, АЦШ, Канада[5].

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

  1. Географический атлас. — М.: ГУГК, 1982. — С. 206. — 238 с. — 227 000 экз.
  2. Обнаружены «мосты» через Марианскую впадину. Экспедиция также провела точные измерения «Бездны Челленджера», самой глубокой точки в океане. Полученная глубина составила 10 994 +/- 40 метров. oceanographers.ru. ТӀекхочу дата: 2012 шеран 9 ноябрь. Кху чуьра архивйина оригиналан 2015 шеран 8 декабрехь
  3. Кеп:ГЕОСЛ
  4. Поспелов Е. М. Топонимический словарь. — М.: Астрель; АСТ, 2005. — С. 257.
  5. Основные черты географии туризма(йоьхна хьажорг — истори). Страны и континенты. ТӀекхочу дата: 2012 шеран 10 февраль.

Литература[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Тихий океан. (АН СССР. Институт океанологии). В 13 томах. — М.: Наука, 1966—1974.
  • Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  • Атлас океанов. Термины, понятия, справочные таблицы. — М.: ГУНК МО СССР, 1980.
  • Физическая география материков и океанов / Под общей ред. А. М. Рябчикова. — М.: Высшая школа, 1988.
  • Шило Н. А., Ващилов Ю. Я. Роль сил Кориолиса в формировании асимметричной структуры восточка и запада Тихого океана и его континентального обрамления // Докл. РАН. 2008. Т. 419. № 4. С. 530—532.
  • Шмидт П. Ю. Рыбы Тихого океана. — М., 1948.
  • Исследования Тихого океана и дальневосточных морей России. www.poi.dvo.ru. ТӀекхочу дата: 2020 шеран 20 февраль.