Айма (хи хьовзар)

Айма

ЗӀокан чура хин айма

Хабаровскан махкара Гур хи тӀиера айма,

Айма, КӀуркӀмани (буру хьовзар, хи хьовзар) — хин тӀехуларчу чкъоьрехь хи гуонаха хьийзар, хуьлу хин цхьацца дакъошкахь йа харш чохь шиъ хи цхьанакхетар бахьнехь, йа хи цӀеххьана дистича бердах хьекхадалар бахьнехь.

ХӀордан айма хуьлу хӀорд тӀекхеташ а, чубужаш а догӀу хиш дуьхь-дуьхьал кхетча.

Хи лелар айманашкахь дукха сиха хила тарло. Анасизан барамаш хийцало масех сантиметр тӀиера масех километре кхаччалц (Ӏапказ чохь).

Айманаш йекъало кхаа кепе:

• Гуттареннаш.
• Шеран заманашкарнаш.
• Наггахь хуьлурш.

Уггаре йевзаш йерш йу хӀара айманаш:

• Мессинан хидоькъера Сцилла а, Харибда а айманаш.
• Лофотенан гӀайренашна гена йоццуш йолу Мальстрём (йа Москенстрёумен) айма, иза хьахийна шен «Ткъа эзар лье хин бухахула» жайнехь Верн Жюла, ткъа иштта По Эдгаран «Мальстрём чукхоссар» дийцарехь.
• Шотландера Койребрикэн айма.
• Японера Наруто айманаш.

Хьажа иштта

• Хи охьадоьдуш юханехьа хьийзар

Литература

• Водоворот // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.