(11238) Johanmaurits

ХӀара йаззам Википеди чуьра бу — маьрша энциклопеди
(11238) Johanmaurits
ЦӀе тиллина сийдина Иоганн Мориц Нассау-Зигенский[d][1]
Предыдущее по порядку (11237) 1999 KE15
Цуьнан рогӀераниг (11239) Marcgraf[2]
Йуьхь йиллинарг йа кхоллархо Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][2][3], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][2][3], Том Герельс[d][2][3]
Схьайиллина терахь 1960 шеран 24 сентябрь[3]
Место астрономического открытия Паломарская обсерватория[d][3]
Группа малых планет астероидийн аса[d][3]
Родительское тело Малх
Апоцентр 354 546 953 559 метр[4], 2,36854814587 ± 5,5304E−10 астрономин дакъа[3]
Перицентр 310 725 473 691,66 метр[4], 2,079013614881 ± 5,3699E−9 астрономин дакъа[3]
Аргумент перицентра 4,253 радиан[4], 243,49232135957 ± 9,8215E−7 °[3]
Эксцентриситет орбиты 0,07, 0,0659703[4], 0,0650996091 ± 5,9543E−10[3]
Наклонение орбиты 0,068 радиан[4], 3,877095457874 ± 4,1567E−8 °[3]
Орбитальный период 3,32 шо[4], 1211,2573199441 ± 4,2423E−7 Де-буьйса[3]
Большая полуось орбиты 332 671 945 076,74 метр[4], 2,223780879866 ± 5,1923E−10 астрономин дакъа[3]
Долгота восходящего узла 6,106 радиан[4], 349,83275026983 ± 6,02E−7 °[3]
Средняя аномалия 0,214 радиан[4], 128,16749108313 ± 7,3105E−7 °[3]
Абсолютная звёздная величина 14,8[4], 14,98[3]
Мур 13 сентября 2023 года[d]
Время периастра 2 459 769,2671588 ± 3,0681E−5 JD[3]
Временное обозначение 1999 JY57[3], 2044 P-L[3]

(11238) Johanmaurits — Мелхан системан коьрта асанан астероид.

Истори[нисйе бӀаьра | нисйе]

ДӀайиллина 1960 шеран 24 сентябрехь К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс цӀе йолу Ӏилманчо Паломар обсерваторехь. Йуьхьанца дуьйна йолу цӀе - «2044 P-L» саналган.

Хьосташ[нисйе бӀаьра | нисйе]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Билгалдахарш[нисйе бӀаьра | нисйе]

Хьажа иштта[нисйе бӀаьра | нисйе]